Hippocampus - Individuele Begeleiding op HippoCamus

Dr. Ulrike Thiel is zelf nooit een echt “ruitertalent” geweest, die “via haar ruggenmerg” heeft kunnen rijden. Ze heeft in de loop van de jaren heel wat verschillende (goede en minder goede) instructie gehad, veel gelezen en is via vallen en opstaan uiteindelijk een- voor haar gevoel - passabele ruiter en goede instructeur geworden. De ervaring van het zelf zoeken van een weg, de ervaringen met verschillende instructiemethodes en haar beroepsmatige achtergrond hebben samen over de jaren heen geleid tot de ontwikkeling van een methode om haar leerlingen op een boeiende manier te helpen tot beter begrip, beter gevoel en betere samenwerking met hun paarden. Ze heeft daarbij de ervaring dat veel ruiters gewoon “opgegroeid” waren met misverstanden en dat soms kleinigheden “tussen de oren” of aan hun lichaamsschema ze weerhielden, om tot de nagestreefde harmonie met hun paard te kunnen komen. Dit leidt vaak tot frustratie voor ruiter en paard en soms zelf tot opgave van de paardensport. En dit is zonde en overbodig.

Ulrike probeert haar leerlingen veel begrip mee te geven over wat er in het paard gebeurt en hoe de bewegingsdialoog door hun viervoetige partners beleefd wordt. Een aantal oefeningen kunnen helpen het lichaamsgevoel te verbeteren en het open staan voor wat vanuit het eigen lichaam en van het paard afkomt te bevorderen. Zo kan meer harmonie in de beweging ontstaan. Voor de ruiter helpt de sportpsychologische aanpak om het ruitergevoel doelmatig te kunnen verbeteren

HippoCampus wil beginnende maar ook gevorderde ruiters en instructeurs met een effectieve methode kennis te laten maken, om de basis van het samenspel van technische vaardigheden, begrip en gevoel gemakkelijk en zonder misverstanden te kunnen verwerven, aandachtspunten bij te spijkeren en tot een beter begrip en wat handvaten te kunnen geven over hoe je je paard tot je “danspartner” kan maken.

Voor ruiters en combinaties, instructeurs en Equitherapeuten biedt HippoCampus ook individuele scholings- en begeleidingsmogelijkheden aan.

Individuele leertrajecten en begeleiding is mogelijk m.b.t de volgende onderwerpen:

Want om lekker te leren paardrijden moet je het hebben van een samenspel van je zintuigen, lichaam en geest. Pas vanuit een combinatie uit begrijpen waarom het zo moet, het aanvoelen hoe het moet en het snappen wat er gedaan moet worden kan een ruiter zich ontwikkelen tot een zelfstandig denkende ruiter, die instaat is voor alles, wat van zijn paard komt open te staan en er iets zinvols mee te doen. Omdat het naast het leren uitvoeren van ingewikkelde en zeer fijn op elkaar afgestemde lichamelijke bewegingsschema, ook nog gaat om het communiceren met een levend wezen, zijn er tijdens het leren paardrijden veel struikelblokken en mogelijkheden voor misverstanden weggelegd. Dat sommige ruiters jarenlang kunnen tobben met de juiste manier van zitten en hulpengeving heeft vaak zijn oorzaak dat tijdens het basisleerproces een aantal misverstanden niet werden herkend en dat niet systematisch en niet met methodisch in op elkaar opbouwende stappen gewerkt werd tijdens het aanleren. Veel in principe getalenteerde ruiters zijn daardoor niet instaat hun paard optimaal te ondersteunen en in de gezamenlijke training een combinatie te vormen.

Zoals al eerder in andere topsporten heeft sinds enkele jaren de sportpsychologie ook ingang gevonden in de hippische sport, waar men zich voornamelijk bezig houdt van de mentale begeleiding van topsporters. Echter kan de psychologie van ruiter en paard ook aan de basis ingang vinden en het leer- en trainingsproces van ruiter en paard bevorderen. Mogelijke thema’s zijn: de driehoekssituatie trainer-ruiter-paard, de randvoorwaarden voor optimale leer- en trainingsprocessen, de motivatie van ruiter en paard en de psychomotorische aspecten van de vaardigheid paardrijden.
Omdat wij mensen oorspronkelijk niet er voor gemaakt zijn te kunnen paardrijden, en paarden niet gemaakt zijn om mensen op hun rug te dragen, is het niet verwonderlijk, dat een aantal vaardigheden nieuw in het systeem geprogrammeerd moeten worden. Dit programmeerproces loopt dan ook nog gevarieerd bij verschillende personen en dieren want elke leerling beschikt over verschillende basisvaardigheden en al voorgeprogrammeerde programma’s. Deze vaardigheden kunnen op het coördinatie -, denk-, gevoels-, of bewegingsniveau liggen, voor een gedeelte kan een leerling over deze vaardigheden beschikken maar voor een ander gedeelte moet diegene deze met inzet ontwikkelen. De kennis over deze vaardigheden en leerprocessen kan dit proces efficiënter maken, frustraties voorkomen en bewust een plezierig omgaan met het ontwikkelingsproces mogelijk maken. Van elke “ojee” komt weer een “oke”. Dat betekent dat in een soortgelijk proces meestal eerst een crisis moet optreden voordat grenzen verlegd kunnen worden. Dit is normaal en hoort bij zo’n proces. Herken je het belang van de moeilijkheden die je op je paard krijgt en leer je daar op een positieve manier mee omgaan, dan wordt paardrijden een aangename en plezierige bezigheid voor ruiter, paard en instructeur.

Paardrijden leer je niet alleen door "kilometers te maken" op het paard. Want om lekker te leren paardrijden moet je het hebben van een samenspel van je zintuigen, lichaam en geest. Pas vanuit een combinatie uit begrijpen waarom het zo moet, het aanvoelen hoe het moet en het snappen wat er gedaan moet worden kan een ruiter zich ontwikkelen tot een zelfstandig denkende ruiter, die instaat is voor alles, wat van zijn paard komt open te staan en er iets zinvols mee te doen. Omdat het naast het leren uitvoeren van ingewikkelde en zeer fijn op elkaar afgestemde lichamelijke bewegingsschema, ook nog gaat om het communiceren met een levend wezen, zijn er tijdens het leren paardrijden veel struikelblokken en mogelijkheden voor misverstanden weggelegd. Dat sommige ruiters jarenlang kunnen tobben met de juiste manier van zitten en hulpengeving heeft vaak zijn oorzaak dat tijdens het basisleerproces een aantal misverstanden niet werden herkend en dat niet systematisch en niet met methodisch in op elkaar opbouwende stappen gewerkt werd tijdens het aanleren. Veel in principe getalenteerde ruiters zijn daardoor niet instaat hun paard optimaal te ondersteunen in de gezamenlijke training als combinatie.
Een individueel traject kan helpen om op een intensieve en efficiënte manier bij te spijkeren, nieuw te leren of over moeilijkheden heen te komen.

HippoCampus biedt ook individuele begeleiding voor ruiters aan, van beginnende ruiters tot ruiters en combinaties op hoger niveau. Na analyse van ruiter en paard wordt er in overleg met de ruiter een traject samengesteld.

25 jaar

HippoCampus

Horse & Human Development

Dat vieren wij met een aantal nieuwe aanbiedingen en daarom is de homepage op moment in editie.

Mocht u vragen hebben, dan neem contact met ons op via het reactie formulier